اولویتهای پژوهشی مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1388

سابقه و هدف: کمبود منابع ایجاب می‌کند که برای رسیدن به سطح قابل قبولی از سلامت، این منابع محدود به طرحهای پژوهشی دارای اولویت، اختصاص داده شود. از این‌رو تعیین اولویتهای پژوهشی در مراکز پژوهشی، یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است. هدف این مقاله، گزارش اولویتهای پژوهشی مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1388 است. مواد و روشها: این پروژهش با مشارکت 48 نفر از اعضای هیئت علمی ‌و سایر ذینفعان، در سالهای 1388 انجام گرفت. فرایندی که برای تعیین اولویتهای پژوهشی به کار برده شد، بر پنج اصل استوار بود. این اصول شامل مشارکت ذینفعان، تحلیل وضعیت موجود و برآورد نیازها، مشخص کردن عناوین پژوهشی، امتیاز‌دهی بر اساس معیارها و تعیین اولویتها بر اساس بیشترین توافق بود، این روش با تغییرات اندکی در جهت عملی بودن، از مدل پیشنهادی کارگروه سازمان جهانی بهداشت (The Council on Health Research for Development, COHRED) اقتباس شده بود. یافته‌ها: بیست بیماری به‌عنوان اولویتهای مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به دست آمد. اولویتهای پژوهشی به دست آمده به ترتیب اولویت، شامل انفارکتوس قلبی، فشارخون بالا، آنژین ناپایدار، آترواسکلروزیس، دیس‌لیپیدمی، نارسایی قلبی، آنژین صدری پایدار، سندروم متابولیک، عوارض کرونری بای‌پاس، آمبولی ریه، بیماریهای دریچه قلبی، پیشگیری از ترومبوز ورید عمقی، تب روماتیسمی، شوک کاردیوژنیک، آریتمی‌های قلبی، ایست قلبی و مرگ ناگهانی قلبی، بیماریهای عروق محیطی، سنکوپ، آنژیوپلاستی و والوپلاستی و بیماریهای قلبی از نظر اپیدمیولوژی، اتیولوژی، عوامل خطر، پیشگیری، بازتوانی، عوامل اجتماعی-قتصادی، آگاهی و نگرش مردم نسبت به عوامل خطر و پیشگیری است. نتیجه‌گیری: وجود لیست اولویتها و پایبندی به آن، موجب می‌شود که موضوعات پژوهشی به سوی اولویتها هدایت شده و در نتیجه از منابع محدود، بیشترین بهره‌وری حاصل شود.